Mexico travel diary | one month solo in Mexico part 1

Afgelopen 17 november, was ik voor de 2^e keer in een jaar naar Mexico vertrokken. Dit is de ‘officiele’ 8^e trip van dit jaar. Dit eerste deel is in Playa del Carmen, Holbox en Tulum – het eerste deel van mijn reis. De reden waarom ik ruim een maand zou gaan is omdat ik de winter in Nederland tijdens mijn jaarlijkse verlof wilde overbruggen, ik graag terug wilde naar dierbare vrienden die er wonen, weer op solo reis wilde en omdat mijn (inmiddels voormalige) langeafstand liefde in Tulum woonde en ik daar had leren kennen – wat origineel mijn grootste reden was zo lang te blijven. In deze travel diary leg ik je als een dagboek uit wat ik in deze tijd allemaal heb gedaan en bezocht samen met tips. Deze diary maak ik niet té persoonlijk, omdat deze reis anders verliep dan het originele plan waarom ik hier heen kwam.

Mijn reis begon vanaf Schiphol. Zoals ik in veel andere solo-travel diaries heb benoemd, vind ik solo reizen een bron van mijn dankbaarheid in het leven, zelfverzekerdheid en zelfstandigheid. Mijn eerste reis naar Mexico ditzelfde jaar heeft mij dierbare vriendschappen opgeleverd, prachtige herinneringen, maar ook mijn eerste partner en een hele lange nieuwe solo reis. Ik kwam in coronatijd voor het eerst in Mexico met weinig plannen en veel verwachtingen voor mijzelf, maar was gelijk verkocht bij aankomst. Een prachtig land waar ik met alle liefde en plezier keer op keer naar terugreis.

Ik vertrok zelf naar Cancun vanaf Amsterdam met KLM en zou later deze reis mijn (toenmalige) liefde weer zien die door mijn vervroegde vertrek, spontaan nog door Europa ging reizen vanuit Nederland.  Ik heb een fantastisch leuke vlucht gehad met een super leuke cockpit en cabine crew die mij ook uitnodigden in Cancun mee uit eten te gaan en contact met mij hield tijdens mijn reis – dankzij deze geweldige crew ging mijn reis geweldig van start! Ik werd deze vlucht ook geüpgraded naar Businessclass, om deze prachtige reis dan ook geweldig en nog dankbaarder te beginnen. Ik hoop ook niet al te ver in de toekomst zelf in het blauw aan boord te staan – tegenwoordig en al voor een lange tijd mijn grootste droom in de luchtvaart.

Bij aankomst nam ik de ADO bus naar Playa del Carmen – een fijne non-stop busverbinding via welbezochte plekken in Mexico en een fijne manier om binnen Mexico te reizen. De rit naar Playa duurde denk ik nog minder dan een uurtje. Bij aankomst liep ik met bagage en al over de hele drukke en lange 5th-avenue richting de airbnb van een Canadese vriend van mij die ik in Cartagena heb leren kennen. Ik had voor vandaag nog niets geboekt omdat ik flexibel wilde blijven qua vlucht en planning – gelukkig had Nadeem een extra airbnb plek die leeg stond waar ik gebruik van kon maken, vóór ik mijn reis richting Holbox zou voortzetten. Ik ben met hem gezellig uit eten geweest die avond, heb een espresso martini gedronken en de ochtend er op heerlijk met een acai bowl gaan ontbijten bij Ojo de Agua bij calle 20. Door de bus die volgeboekt was, ben ik nog een paar uur aan mijn blog gaan werken in de airbnb, vóór ik met de ADO bus laat in de middag richting Isla Holbox vertrok via Chiquilla. Deze busrit naar de haven van Chiquilla duurde zo’n 2 uur vanaf PDC.

In Isla Holbox verbleef ik in Tribu hostel, zo’n 10 minuten lopen vanaf de haven. Ik heb overigens een combi ticket Ferry retour en bus retour gekocht om tijd en geld te besparen op het ADO station. Bij aankomst was het heel erg rustig en geen andere soloreiziger te bekennen. Tot ik via een backpacker whatsapp groep een andere Nederlandse vrouw sprak, die me besloot op te zoeken. Ik denk nog geen 20 minuten na onze ontmoeting, zei ze me ‘Mandy, jij en ik.. wij zijn geen match’ In mijn mening serieus de meest random, onverwachtse en vage solo reiservaring die ik ooit heb meegemaakt. Maar goed, mijn goede karma dan deze onaardige situatie is dat ik in mijn dorm, Franse soloreiziger Nils leerde kennen, die mij uitnodigde met hem en een groep anderen uit eten te gaan. Wederom een reden waarom ik geloof dat karma bestaat en dingen gebeuren voor een reden. We waren gezamenlijk uit eten gegaan bij TacoQueto – waar ik voor nog geen 5 euro super goed en lekker Mexicaans gegeten en gedronken had. Op straat hebben we met zijn allen nog een drankje gedaan bij wat live muziek op straat.

In de ochtend besloten we met de groep te gaan ontbijten buiten de deur, ontbijt was namelijk niet inbegrepen in een verblijf. Nederlandse Lennart en ik besloten alvast te gaan ontbijten, en de rest zou later bij ons aansluiten. Ik had opnieuw een cacao smoothiebowl en een lekkere coconut milk cappuccino. Ik raad jullie Kuxtal enorm aan, het personeel is super lief, hard werkend, en de eigenaresse is ook een top dame! Na het ontbijt met Lennart vertrok hij en sloot de rest van onze groep aan. Ik kreeg een leuke groepsselfie van de KLM crew die ik aan boord had leren kennen en stuurde die van mij ook terug.

Deze dag zijn we met de groep gewoon lekker op het strand gaan liggen achter Tribu. Normaal ben ik niet van hele dagen vertoeven op het strand zonder activiteiten moet ik zeggen, maar vandaag was dat super gezellig en was ik gewoon moe en toe aan slaap en zon. Het strand waar we gingen liggen was letterlijk op loopafstand van Tribu en bij hotel Zomay, waar wij vandaag ook regelmatig hapjes en drankjes bestelden. De zonsondergang vanaf het strand was ook prachtig om mee te maken. Vandaag gingen we opnieuw goedkoop uit eten bij TacoQueto met ook een aantal nieuwe mensen tegenover gisteren – dit keer had ik een heerlijke Burrito. Later trof ik de Nederlandse vrouw toevallig met twee andere mannen aan, terwijl ik met mijn nieuwe grote groep verwelkomende reizigers op pad was. En ik kon je vertellen dat ik het tóch een stukje gezelliger had, haha.

Deze dag stond ik vroeg op omdat ik in de middag Holbox zou verlaten om naar Tulum door te reizen. Samen met mede soloreizigers Amber en Nils, besloot ik vroeg in de ochtend met een gehuurde fiets van het hostel, Holbox opnieuw te verkennen en opweg te gaan naar Punto Mosquito – wat helaas uiteindelijk niet lukte door het té hoge water. Mocht je Punto Mosquito willen bezoeken, houd de beste tijden voor bezoek in de gaten! Na onze bijzondere gefaalde tocht, gingen we lunchen bij Another Clandestino. Ook een hele leuke aanbeveling voor een kopje koffie of lekkere lunch. Eenmaal terug in het hostel en na nog kort relaxen op het strand, was het tijd de rest in te pakken. Nils ging een half uurtje eerder dan ik met de Ferry terug en we spraken af nog te meetten in de Haven van Chiquilla – daar hebben we uiteindelijk nog samen met twee Nederlanders taco’s gegeven, voor ieder zijn eigen weg vervolgden.

Al wachtend op de bus, had ik leuk een gesprek met Britse solo reizigster Ruby, die nog niet uit was waar ze heen wilde reizen de rest van haar reis. Ik beval haar dan ook mijn hostel in Tulum aan, waar ik naar terug zou gaan vandaag. Tijdens mijn 2-3 urige busreis naar Tulum, leerde ik naast mij in de bus Franse soloreizigster Agathe kennen, die per toeval óók nog eens in hetzelfde hostel als ik verbleef – Mayan Monkey. Samen zijn we bij aankomst vanaf Tulum Pueblo busstation gelopen richting Mayan monkey, wat zeker zo’n 35 minuten lopen was met al onze koffers. Maar de taxi’s in Tulum zijn zo mega duur, dat ik het stuk toch liever samen met haar liep dit keer. Mijn lieve vriendin – Cyni wachtte me op in het hostel en ik sprong enorm blij in haar armen. Cyni is een dierbare vriendin die in tijdens mijn reis in Mei leerde kennen, en hier is gebleven omdat ze hier in Mexico ook de liefde had gevonden.  Ze is een van de redenen waarom ik besloot om terug te komen.

Mayan Monkey is een hostel in Tulum waar ik in mei een enorm fijne tijd heb gehad, en daarom besloot veel nachten te blijven. In eerste instantie had ik het doel het eerste deel van mijn verblijf zelf te boeken om onafhankelijker te zijn, en het verdere deel niet te boeken om bij mijn (ex) lange afstand liefde te verblijven. Het hostel is super schoon, luxe, goedkoop en bovendien heb je er handdoeken en een prima ontbijt bij inbegrepen. De ochtend begon met het WK voetbal Nederland tegen Senegal, die druk bekeken werd door de Nederlandse reizigers in het hostel. Ik had ontbijt met lieve solo reizigster Nadia uit Colombia, waarmee ik erna bij Cafe Antoinette nog een koffietje was gaan drinken. Deze recent geopende vestiging van Cafe Antoinette is nog geen 3 minuten lopen vanaf het hostel. Later in de middag ging in met Cyni en haar Mexicaanse vriend Leon lekker lunchen bij Matcha Mama – ik had hier de heerlijke mango bowl en cocos water. Uiteindelijk zijn we met zijn 3en een drankje gaan doen bij Bo Tulum – waar je naast een bar, ook nog je was kunt doen.

Cyni en ik zijn vervolgens samen bij hotel Downtown Tulum nog een fles witte wijn te delen. Het was heerlijk om met haar over alles van het leven te praten. Ik ben erg dankbaar een dierbare vriendin als haar te hebben leren kennen tijdens een van mijn reizen. Om de dag af te sluiten zijn we nog heerlijk sushi gaan eten bij Akuma Tiger – ook in downtown Tulum.